1. Αμπέλια:Τα φυτά πεπονιού παράγουν μακριές, συρόμενες κληματίδες που μπορούν να φτάσουν τα 10-15 πόδια σε μήκος. Τα κλήματα είναι λεπτά, τριχωτά και έχουν τραχιά υφή. Απλώνονται κατά μήκος του εδάφους ή μπορεί να χρειάζονται υποστήριξη για να αναπτυχθούν κατακόρυφα.
2. Φύλλα:Τα φύλλα του πεπονιού είναι μεσαίου μεγέθους, περίπου σε σχήμα καρδιάς ή τριγωνικά στο περίγραμμα, με ελαφρώς λοβωτά περιθώρια. Τα φύλλα έχουν σκούρο πράσινο χρώμα και καλύπτονται με κοντές, απαλές τρίχες.
3. Άνθη:Τα φυτά του πεπονιού παράγουν ξεχωριστά αρσενικά και θηλυκά άνθη. Τα άνθη είναι κίτρινα, σε σχήμα αστεριού και φέρονται σε κοντά μίσχους κατά μήκος των αμπελιών. Τα αρσενικά άνθη έχουν μακριούς, λεπτούς στήμονες, ενώ τα θηλυκά άνθη έχουν μια μικρή, διογκωμένη ωοθήκη στη βάση τους.
4. Φρούτα:Οι καρποί του πεπονιού είναι πεπόνια στρογγυλά ή οβάλ σχήματος με δίχτυ, τραχιάς υφής φλούδα. Το χρώμα του δέρματος μπορεί να ποικίλλει από ανοιχτό πράσινο έως κίτρινο ή πορτοκαλί όταν είναι ώριμο. Στο εσωτερικό, ο καρπός έχει μια γλυκιά, ζουμερή, πορτοκαλί σάρκας με πολλούς μικρούς, βρώσιμους σπόρους. Οι σπόροι είναι επίπεδοι και οβάλ σε σχήμα και λευκό χρώμα.
5. Ριζικό σύστημα:Τα φυτά του πεπονιού έχουν ρηχό ριζικό σύστημα με μακριές, απλωμένες πλευρικές ρίζες. Οι ρίζες εκτείνονται οριζόντια κοντά στην επιφάνεια του εδάφους και μπορούν να απλωθούν αρκετά πόδια από τη βάση του φυτού.
Συνολικά, τα φυτά πεπονιού χαρακτηρίζονται από τις συρόμενες κληματαριές, τα τριχωτά φύλλα, τα κίτρινα άνθη, τους καρπούς με δίχτυ και το ρηχό ριζικό σύστημα, γεγονός που τα καθιστά κατάλληλα για καλλιέργεια σε θερμά κλίματα με επαρκή ηλιακό φως και συνθήκες εδάφους.