1. Μυρωδιά:
Ελέγξτε για τυχόν "εκτός αρωμάτων". Το κρασί μπορεί να αναπτύξει μια μυρωδιά ξυδιού ή μούχλας εάν χαλάσει. Εμπιστευτείτε τη μύτη σας. οι δυσάρεστες μυρωδιές μπορεί να υποδηλώνουν αλλοίωση.
2. Εμφάνιση:
Το χαλασμένο κρασί μπορεί να εμφανίσει θολότητα ή θαμπάδα. Προσέξτε για ασυνήθιστα ιζήματα ή συστάδες στο κρασί, καθώς αυτά μπορεί να είναι σημάδια αλλοίωσης.
3. Γεύση:
Το χαλασμένο κρασί έχει συχνά επίπεδη ή υδαρή γεύση, χάνοντας τις χαρακτηριστικές του γεύσεις και την πολυπλοκότητά του. Επιπλέον, μια αισθητή γεύση ξιδιού μπορεί να είναι ένδειξη αλλοίωσης.
4. Αναβρασμός:
Εάν το ήρεμο κρασί σας (μη αφρώδη) ξαφνικά αρχίσει να αφρίζει ή να αναβράζει υπερβολικά, θα μπορούσε να υποδηλώνει την παρουσία ανεπιθύμητων μικροοργανισμών ή βακτηρίων που παράγουν αέρια κατά τη ζύμωση.
5. Off-Flavors:
Το κρασί μπορεί να αναπτύξει δυσάρεστες γεύσεις λόγω οξείδωσης, έκθεσης σε θερμότητα ή φως ή μικροβιακή αλλοίωση. Αυτές οι γεύσεις μπορεί να περιλαμβάνουν φελλό, χαρτόνι ή ακόμα και μυρωδιά που μοιάζει με βερνίκι νυχιών.
6. Αλλαγές χρώματος:
Τα λευκά κρασιά μπορεί να αρχίσουν να μαυρίζουν ή να γίνονται κεχριμπαρένιο, ενώ τα κόκκινα κρασιά μπορεί να χάσουν το ζωντανό τους χρώμα ή να γίνουν θαμπά. Αυτές οι χρωματικές αποκλίσεις θα μπορούσαν να υποδηλώνουν αλλοίωση.
7. Μυρωδιά θείου:
Σε ακραίες περιπτώσεις, το χαλασμένο κρασί μπορεί να παράγει μια υπερβολική μυρωδιά θείου ή σάπιου αυγού. Αυτό είναι ένα σημαντικό σημάδι αλλοίωσης και δεν πρέπει να αγνοηθεί.
Να θυμάστε ότι εάν έχετε οποιεσδήποτε ανησυχίες ή υποψίες σχετικά με την ποιότητα ή την ασφάλεια του σπιτικού κρασιού σας, είναι καλύτερο να το πετάξετε και να ξεκινήσετε μια νέα παρτίδα. Τα σπιτικά κρασιά συνήθως καταναλώνονται καλύτερα μέσα σε λίγους μήνες για να διασφαλιστεί η καλύτερη γεύση και ποιότητα.