Archictectural στυλ του 1900

Υπήρχαν πολλά αρχιτεκτονικά στυλ από τα τέλη του 20ου αιώνα . Στην Αμερική μερικά από αυτά τα στυλ διευκολύνθηκαν από την επέκταση του σιδηροδρόμου , πράγμα που σήμαινε κτίρια δεν είχε πλέον να βασίζονται σε τοπικά υλικά . Lumberyards , εφοδιασμένο με ξυλεία από μακρινές πριονιστήρια , άρχισαν να ξεφυτρώνουν σε μικρές πόλεις . Επίσης , το γραφείο και πολυκατοικίες θα μπορούσαν να κατασκευαστούν υψηλότερα με το ασανσέρ είχε τελειοποιηθεί . Ορισμένες μορφές βασίστηκαν σε ευρωπαϊκό αρχιτεκτονικό στυλ . Εθνική Style
Η

Η Εθνική ύφος ξεθώριασμα από δημοτικότητα μέχρι το 1900 , αλλά είναι κοινώς δει σήμερα στα απλά σπίτια αέτωμα μπροστά που ξεχωρίζουν σε πολλές αμερικανικές γειτονιές . Ορισμένα έχουν βεράντες με αετώματα των οποίων οι στέγες που πραγματοποιήθηκε από πυλώνες spindlework στο στυλ Queen Anne . Μερικά σπίτια πρόσθεσε μια πλευρά με αετώματα φτερό κάθετα στο μπροστινό μέρος του σπιτιού . Πολλοί χτίστηκαν σε μια αίθουσα και το σχέδιο σαλόνι ( μια ιστορία , δύο δωμάτια πλάτος και βάθος ένα δωμάτιο ) , άλλες σε ένα σχέδιο L ( δύο ιστορίες , δύο δωμάτια πλάτος και ένα δωμάτιο βάθος) , ή ένα σχέδιο μάζας ( περισσότερα από ένα δωμάτιο βαθιά ) .
εικόνων Colonial Revival και νεοκλασικά
Η

το στυλ Colonial Revival άρχισε γύρω στο 1880 και ήταν δημοφιλής μέχρι περίπου το 1955 , και μπορεί ακόμα να δει σε όλη τη χώρα σε δύο - μονοκατοικίες σε περιοχές που κυμαίνονται από υποβαθμισμένες συνοικίες σε όμορφα αρχοντικά . Αυτό το ύφος του κτιρίου επιδείνωσαν την μπροστινή πόρτα με διακοσμητικό βάθρο υποστηρίζεται από παραστάδες και κίονες για να σχηματίσουν ένα προθάλαμο εισόδου . Τα παράθυρα ήταν ομοιόμορφα κατανεμημένες σε κάθε πλευρά της πόρτας , αν η πόρτα ήταν στο κέντρο , και τα παράθυρα είχαν διπλά κρεμασμένα φύλλα. Αυτά τα σπίτια θα μπορούσε να κατασκευαστεί από όλα τα είδη των υλικών , αλλά τοιχοποιίας που χρησιμοποιούνται πιο συχνά . Νεοκλασικά ήταν επίσης ένα δημοφιλές στυλ κατά το 1900 . Πολλά από τα κτίρια χτισμένα σε αυτό το ύφος ήταν και είναι πολύ μεγάλη . Ένα νεοκλασικό κτίριο είχαν συχνά μια καταχώρηση βεράντα πλήρους ύψους με αετώματα που πραγματοποιήθηκε από την κλασική ελληνική στήλες . Θα μπορούσε επίσης να έχει όλο το πλάτος πλευρά βεράντες , πολλά γείσα , κιγκλιδώματα κατά μήκος της γραμμής της οροφής και τον κόλπο παράθυρα . Πολλά κυβερνητικά κτίρια είναι χτισμένα σε αυτό το ύφος .

Η Tudor και Chateauesque
Η

Tudor κτίρια είχαν μια απότομα δίρριχτη στέγη και πλευρικά αετώματα . Περίπου τα μισά από τα σπίτια είναι χτισμένα σε αυτό το στυλ ήταν διακοσμητικό μισό ξύλο . Ένα κτίριο Tudor είχε στενά παράθυρα που ήρθε σε ομάδες και μαζική καμινάδες διακοσμημένα με γλάστρες καμινάδα . Είχαν συνήθως επένδυση τοίχων στόκο , τούβλο , πέτρα ή ξύλο . Μερικά σπάνια παραδείγματα Tudor σπίτια είχαν ψευδείς αχυροσκεπές . Chateauesque στυλ , του οποίου η ακμή ήταν 1880 με 1910 , ήταν μια πολύ πολυάσχολο τρόπο . Παραδείγματα μπορεί ακόμα να δει σε upscale γειτονιές . Η στέγη ήταν ριγμένος και συχνά διακοσμημένα με κώνους , πυραμίδες , πυργίσκους , αετώματα και σχήμα καμινάδες . Άλλα αετώματα , φεγγίτες και άλλα στοιχεία επίσης διακοσμημένη . Τα παράθυρα και οι πόρτες θα μπορούσε επίσης να είναι τοξοειδής .
Εικόνων ιταλικής Αναγέννησης
Η

ιταλικό στυλ της Αναγέννησης , η οποία κορυφώθηκε 1850-1955 , ήταν ένα πιο κομψό στυλ από Chateauesque . Τα στοιχεία του στυλ δανείστηκαν από τους Ιταλούς . Η στέγη ήταν χαμηλή ριγμένη και μερικές φορές επίπεδη , και μερικά ήταν καλυμμένα με κεραμικά πλακίδια . Τα ανώτερα παράθυρα ιστορία ήταν μικρότερες από αυτές που στον πρώτο όροφο , ενώ υπήρχαν και καμάρες πάνω από την μπροστινή πόρτα και τα παράθυρα του πρώτου ιστορία . Οι βεράντες , αν υπήρχαν , ήταν σε εσοχή και τοξωτά . Αυτό το στυλ είναι επίσης το στυλ πολλών κυβερνητικών κτιρίων .
Η
εικόνων